Ο ζωγράφος Άγγελος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα ως θεϊκή δημιουργία. Για το λόγο αυτό αποφεύγει την αλλοίωση της. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι κυρίως η ομορφιά της και αυτήν απεικονίζει στο έργο του.

 

Σε αυτήν την περίπτωση προϋποτίθεται μία άρτια τεχνική, η οποία θα αναδείξει κάθε λεπτομέρεια και θα συντείνει στην πνευματική ανάπλαση της.

 

Για τον Άγγελο ο κόσμος είναι ένα Θαύμα, κάτι που σημαίνει ότι αποτελεί ήδη ένα υπερβατικό, πνευματικό φαινόμενο. Κυρίως ο ουρανός συγκλονίζει τον ζωγράφο ενώ το Φως όπως και το Σκοτάδι, η Μέρα και η Νύχτα συμβάλουν στην ανάδειξη ενός κόσμου διπολικού που είναι ταυτόχρονα σύμβολο και πραγματικότητα.

 

Ο Άγγελος, πέρα από οποιουσδήποτε πειραματισμούς και μανιερισμούς ξεπερνά την παγίδα του Σύγχρονου, παραμένοντας στην αναζήτηση του Αιώνιου και γενικά του Άχρονου χωρίς να δεσμεύεται από τυποποιημένες προκαταλήψεις.

​

​

Καθηγητής  Στέλιος Λυδάκης,   Αθήνα, Απρίλιος 2021